میتونم قسم بخورم الان که نشسته بودم و داشتم درمورد کارگردان بزرگ سینما میخوندم دقیقا از ذهنم تصویری بیرون اومد از تو وقتی که گوسه ی اتاق تکیه داده به پایه ی میز کنار پنجره نشستی و داری درباره ی اینکه هرگز به ذهنت خطور هم نمیکرده که یه کارگردان بخواد بازیگر غیر حرفه ای انتخاب کنه، حرف میزنی.
تا اینجاش که مشکلی نیست.مشکل وقتی ایجاد میشه که به طبقات ذهنم که برمیگردم این تصویر تو خاطرات نزدیکم ذخیره شده نه توی خیال پردازی ها یا تجسمات یا حتی در کمترین شانس در الهامات.
تو که اونجا نبودی.بودی؟نبودی