شاید حاضر باشم فیلم "د گریت بیوتی" رو هزار بار ببینم و اقرار کنم که یه شاهکار الهام دهنده ست به من برای دست یافتن یه تمامی چیزهایی که آدم نیاز داره برای دست یابی به یه آرامش ابدی بهشون دست پیدا کنه.دیالوگ پردازی محشر که من اینو ازش مث خر یادمه.که پیرمرده که تازه 60 سالش بود حس پیری بدی میکرد.آه عمیقی کشید و گفت:حس پیری میکنم.
دختره بهش گفت:تو که جوون نیستی:)
اینم بده با اون. ببینم چی می گی :)
مال خودمه :(
ولی میدم
^.^